ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചോടുന്ന മലയാളി

When I thought of writing this article, I wanted to ensure that I showed some responsibility, prior to the promotional works of this article on the net. 

എന്തിനു നമ്മുടെ നാടിന്റെ കുറ്റം പറയുമ്പോള്‍, ബാക്കിയുള്ളവര്‍ അത് വായിച്ചു ചിരിക്കണം? എന്റെ പേര്‍ സന്തോഷോ, മറ്റു ആലങ്കാരിക പദങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്തതോ അല്ലല്ലോ. അപ്പൊ വായിക്കുന്നവര്‍ ആദ്യം വായിക്കുന്ന തലക്കെട്ട്‌  മലയാളത്തില്‍ ആകാം എന്ന് കരുതി. ഇനി ഭാഷ അറിയാത്ത എന്റെ വിദേശ മലയാളി സുഹുര്തുക്കള്‍ക്കും ഈ അക്ഷരങ്ങള്‍ കാണുമ്പോ, നമ്മുടെ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ വിഷയം ആണ് എന്ന് തോന്നിക്കോളുമല്ലോ എന്നും നിരീക്ഷിച്ചു,

The base of this argument is derived while we take into consideration about ours, and our governments policy in matters that are going to be our future's concerns. And unfortunately, these issues are all related to bare necessities, that is, Shelter and food.

By the word shelter, I mean the place for a person to live, the hygiene, the security and the transport facilities he enjoys to work and pleasure.

By food, I include, the quality and availability of bare necessities

Why is it that our politicians silent or rather reluctant in addressing their views in these subjects?
Why is that the media only ready to bring in more stats and scoops rather than address the issue itself?

Why is that we keep on blaming others than actually get into solutions;which IS our responsibility towards our children.

Or is it that; we now hope, pray and want to migrate from our state?

Is it too late for us, to be in our state and be proud of it?......

to be continued in two more posts